ต้นกำเนิดของพืชมันสำปะหลัง

วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2016/ ข่าวอุตสาหกรรม/ แชทออนไลน์ ฝากข้อความ

มันเป็นที่ยอมรับโดยทั่วไปว่าพืชผลน้ำมันปาล์ม (Elaeis guineensis) มีกำเนิดในพื้นที่ป่าฝนเขตร้อนของแอฟริกาตะวันตก เข็มขัดหลักมันผ่านพื้นที่ละติจูดทางใต้ของประเทศคามeroon แกนนิว ลิเบีย นิเกียร์ ซีเรียลีน โตโก และเข้าสู่พื้นที่เขตร้อนของประเทศแองโกลาและคองโก การแปรรูปผลไม้กล้วยไม้เพื่อผลิตน้ำมันสำหรับการบริโภคได้นั้นได้ถูกดำเนินการในแอฟริกาเป็นพันปีแล้ว และน้ำมันที่ได้ผลิตออกมาซึ่งมีสีและกลิ่นที่เข้มข้นนี้เป็นส่วนประกอบสำคัญในอาหารแบบดั้งเดิมของแอฟริกาตะวันตกจำนวนมาก กระบวนการแบบดั้งเดิมมีความเรียบง่าย แต่ยุ่งยากและไม่มีประสิทธิภาพ

ในช่วงศตวรรษที่ 14 ถึง 17 ผลไม้จากต้นปาล์มบางชนิดถูกนำส่งไปยังอเมริกา จากนั้นจึงถูกนำส่งไปยังเอเชียตะวันออกด้วย พืชชนิดนี้ดูเหมือนจะเติบโตได้ดีกว่าในภาคตะวันออก จึงสามารถผลิตพืชเศรษฐกิจได้มากที่สุดในพื้นที่ที่อยู่ห่างไกลจากจุดกำเนิดของมัน

น้ำมันปาล์มมีสารคาร์โทนอยด์ที่อุดมสมบูรณ์ ซึ่งเป็นสารสีที่พบในพืชและสัตว์ ซึ่งทำให้น้ำมันปาล์มมีสีแดงเข้ม และองค์ประกอบหลักของกรดไขมันในน้ำมันปาล์มคือกรดไขมันอิ่มตัวที่เรียกว่ากรดปาล์มิทิก ดังนั้นจึงมีลักษณะเป็นของเหลวหนืด แม้ในสภาพแวดล้อมเขตร้อน และเป็นไขมันแข็งในภูมิอากาศแบบอบอุ่น

ส่วนผสมที่เหมาะสมของผลไม้กล้วยน้ำหนัก
น้ำหนักของกลุ่ม	23-27kg
ผลไม้/กลุ่ม	60-65%
น้ำมัน/ชุด	21-23%
แกน/กลุ่ม	5-7%
เนื้อผลไม้/กลุ่ม	44-46%
เนื้อผลไม้/ผลไม้	71-76%
kernel/fruit	21-22%
shell/fruit	10-11%

เนื่องจากมีความสำคัญทางเศรษฐกิจในฐานะแหล่งผลิตน้ำมันที่ให้ผลผลิตสูง น้ำมันพalm จึงถูกปลูกเป็นพืชปลูกในประเทศต่างๆ ที่มีฝนตกมาก (อย่างน้อย 1,600 มม./ปี) ในภูมิอากาศเขตร้อนภายใน 10 องศาเหนือและใต้เส้นศูนย์สูตร ผลไม้ที่ออกผลจากต้นกล้วยน้ำหวานนั้นออกเป็นช่อที่มีน้ำหนักตั้งแต่ 10 ถึง 40 กิโลกรัม ผลไม้แต่ละผลมีน้ำหนักตั้งแต่ 6 ถึง 20 กรัม ประกอบด้วยเปลือกภายนอก (ส่วนเอ็กโซคาร์ป) ผลเนื้อ (ส่วนเมโซคาร์ป) ที่มีน้ำมันพืชในโครงสร้างที่มีเส้นใย แกนกลางที่ประกอบด้วยเปลือก (ส่วนเอนโดคาร์ป) และเมล็ดที่มีน้ำมันที่แตกต่างจากน้ำมันพืช ซึ่งคล้ายกับน้ำมันมะพร้าว ป่ามันสำปะหลังป่าดิบในภาคกลางและตะวันตกของแอฟริกาส่วนใหญ่ประกอบด้วยพันธุ์ที่มีเปลือกหนาและเนื้อส่วนกลางบาง ซึ่งเรียกว่า Dura งานผสมพันธุ์ โดยเฉพาะการข้ามพันธุ์ระหว่าง Dura กับพันธุ์ที่ไม่มีเปลือก (Pisifera) ได้นำไปสู่การพัฒนาพันธุ์ การ杂交 ที่มีเปลือกกลางหนาขึ้นและเปลือกบางลง ซึ่งเรียกว่า Tenera การเพาะพันธุ์และปลูกพืชทุกโครงการในปัจจุบันใช้ประเภทนี้ ผลที่ได้มีเนื้อหาของน้ำมันพalm มากกว่าพันธุ์ Dura ท้องถิ่นอย่างมาก

การพัฒนาอุตสาหกรรมน้ำมันปาล์มอย่างกว้างขวางในหลายประเทศในเขตเขตร้อนได้รับแรงผลักดันจากศักยภาพในการผลิตที่สูงมากอย่างน่าทึ่ง น้ำมันปาล์มให้ผลผลิตน้ำมันต่อหน่วยพื้นที่สูงสุดเมื่อเทียบกับพืชผลชนิดอื่น และผลิตน้ำมันสองชนิดที่แตกต่างกัน ได้แก่ น้ำมันปาล์มและน้ำมันเมล็ดปาล์ม ซึ่งทั้งสองชนิดมีความสำคัญต่อการค้าโลก

พันธุ์พืชผลที่มีผลผลิตสูงที่พัฒนาขึ้นจากโครงการปรับปรุงพันธุ์ ภายใต้สภาพอากาศที่เหมาะสมและบริหารจัดการที่ดี มีความสามารถในการผลิตมากกว่า 20 ตันของผลไม้ต้น/เฮกตาร์/ปี โดยมีเนื้อไขมันในผลไม้ประมาณ 25 เปอร์เซ็นต์ นี่เทียบเท่ากับผลผลิต 5 ตันน้ำมัน/ไร่/ปี (ไม่รวมน้ำมันเมล็ดมะพร้าว) ซึ่งสูงกว่าแหล่งอื่นใดที่ให้น้ำมันสำหรับบริโภคอย่างมาก อย่างไรก็ตาม ผลผลิตที่สูงเช่นนี้มักไม่สามารถบรรลุได้ในทางปฏิบัติ เพราะสภาพอากาศมักจะไม่เป็นไปตามที่คาดหวัง ฝนตกไม่สม่ำเสมอในภาคกลางและตะวันตกของแอฟริกา จึงทำให้ต้นไม้ต้องเผชิญกับความเครียดด้านน้ำ การจัดการต้นทุนที่สูงของแรงงาน ปุ๋ยและสารเคมีนำเข้า รวมถึงเครื่องจักรเก็บเกี่ยว เป็นอีกปัญหาหนึ่งที่ขัดขวางผลผลิตของพืชสวนด้วย